Lampenbroek: uitleg over de film

Het natuurgebied ligt in een omvangrijke laagte. Dat is waar de beeksystemen van de Verloren Beek en de Loenense Beek samenstromen tot de Voorsterbeek en waar schoon bronwater, ofwel kwelwater, afkomstig van de Veluwe, aan de oppervlakte komt. Door diepe ontwatering van de laagte (vooral met diepe sloten en later ook met buisdrainagesystemen), recht trekken van beken, het diep ploegen van de landbouwgronden en de intensivering van het agrarische grondgebruik is dit soortenrijke half natuurlijke landschap grotendeels verloren gegaan. De omstandigheden worden geschikt gemaakt, zodat oorspronkelijke plantensoorten kunnen terugkeren. Als het gebied bloemrijker wordt, profiteren dieren daarvan. Verwacht wordt dat straks meer vlinders en vogels boven de graslanden te zien zijn.

De voedselrijkdom in de bodem moet omlaag. Omdat hooilanden een schralere ondergrond nodig hebben dan de huidige agrarische graslanden, wordt de toplaag van de bodem afgegraven. De wortels van de planten hebben tot in april tot op het maaiveld grondwater nodig. Om kwelwater tot die tijd vast te houden, worden kleinere sloten gedempt. Zo ontstaat een mooi aaneengesloten natuurgebied. Afvoer van regenwater vindt plaats over het maaiveld, door het hoogteverschil. Beken worden verondiept en krijgen bochten. In het schetsontwerp is rekening gehouden met  cultuurhistorische waarden in het landschap. Om er voor te zorgen dat de belanghebbenden geen wateroverlast ondervinden, komt om het gebied heen een randsloot. Die sloot moet overtollig (grond)water afvoeren. In het plan is ruimte opgenomen voor bos en bosschages.

Op het schetsontwerp kunnen belanghebbenden eventuele verbeteringen of suggesties aanbrengen. Een persoonlijk gesprek, om het ontwerp beter uitgelegd te krijgen kan ook. Thuis of via een digitale verbinding. Als het schetsontwerp is afgerond dan volgt een definitief ontwerp dat ter inzage wordt gelegd. Belanghebbenden kunnen daarop hun zienswijze geven.