Medicijnresten uit rioolwater halen

We weten niet exact wat de risico’s van medicijnresten zijn voor de volksgezondheid en het watermilieu. Wel is bekend dat in sommige kleinere oppervlaktewateren effecten op waterorganismen niet kunnen worden uitgesloten. Neem nu de pil. Met zijn hormoonverstorende stoffen kan deze al bij zeer lage concentraties zorgen voor vervrouwelijking van mannelijke vissen. En de veel gebruikte ontstekingsremmer diclofenac kan bij vissen, zoals karpers, schade toebrengen aan de organen. Algen en watervlooien, die de basis vormen voor het voedselweb, vertonen dan een afwijkende groeisnelheid.

Waterschappen verwijderen al veel stoffen tijdens het zuiveren van rioolwater. Er zijn echter grote verschillen tussen zuiveringen onderling en ook voor stoffen onderling. Het veel aangetroffen carbamazepine (anti-epilepticum) wordt nauwelijks verwijderd, terwijl bezafibraat (anti-cholesterol) wel grotendeels wordt verwijderd. Een barrière die alles tegenhoudt, bestaat nog niet. En: het probleem wordt alleen maar groter. Het medicijngebruik neemt, als gevolg van de vergrijzing, toe met gemiddeld 37% in 2050. Alleen zuiveren van afvalwater is onvoldoende toekomstbestendig.

Wij streven, samen met drinkwaterbedrijf Vitens, naar een situatie waarin oppervlaktewater en grondwater vrij zijn van medicijnresten. Daarvoor zijn op elke plek in de keten maatregelen nodig. De kwaliteit van het drinkwater is niet in het geding, maar in de toekomst is mogelijk een grotere inspanning nodig voor het bereiden van drinkwater.

Spoel ongebruikte medicijnen niet door het toilet. Lever ze kosteloos in bij de apotheek. Krijg je een CT-scan in het ziekenhuis, vraag dan naar plaszakken. Röntgencontrastmiddelen verspreiden zich snel en breken slecht af. Na zo’n vier keer plassen zijn ze grotendeels verdwenen uit je lichaam. Volle plaszakken kun je kwijt in de grijze container.